Het verhaal van Soestdijkerstraatweg 50, Hilversum

VANDAAG >

Soestdijkerstraatweg 50. Een wat anoniem appartementencomplex met 7 woningen van ongeveer 450.000 Euro per stuk (WOZ waarde). Het bouwjaar: 1993.

De moderne gevel van vandaag verhult een rijk verleden.

Een verleden dat vertelt over een adelijke familie, hofleverancier van Willem III. En hun trek van de Paleisstraat in Amsterdam naar een buitenpaleis in Hilversum. Een weggelopen herdershond. En een verdacht einde aan deze monumentale villa.

TWEE EEUWEN GELEDEN >

De Soestdijkerstraatweg was een tolweg tussen Soest en Hilversum door een heidelandschap. Tot halverwege de twintigste eeuw wordt er op deze weg tol geheven voor passanten bij het nog steeds aanwezige Tolhuys (nu café/restaurant).

VORIGE EEUW >

Aan het begin van de 20ste eeuw verrijzen verschillende woningen aan de Soestdijkerstraatweg. Nummer 50 wordt een prachtige parkvilla met oprijlaan en tuin.

De eerste bewoners in 1905 waren waarschijnlijk de familie J. H. Du Pont Noordbeek. Ze betrokken de woning komende uit Amsterdam. Zijn woonden hier echter maar kort.

Vanaf +/- 1910 komt hier de familie van Arnoldus Johannes van Tuyll wonen. Met zijn vrouw Maria Anna Mann en vijf kinderen. Een telg van een adelijke familie werkzaam als drogisterij koopman.

Ook zij kwamen vanuit Amsterdam. Ze woonden op de Paleisstraat nummer 13. Recht tegenover het Paleis op de Dam. Daar zijn hun kinderen geboren en hadden ze ook hun drogisterij. Waarmee ze vermoedelijk hofleverancier waren van de dropjes voor koning Willem III.

In 1913 overlijdt hun dan 20 jarige zoon Willy op jonge leeftijd.

Twaalf jaar later in 1924 overlijdt de man des huizes op een leeftijd van 76 jaar.

In 1930 komt de oudste zoon weer in huis wonen. Ook neemt de familie in dat jaar een werkster in dienst tegen een loon van 40 gulden per maand.

In 1935 vraagt de familie een vergunning aan voor het plaatsen van een lift schacht naast de woning. Vermoedelijk voor de ouder wordende vrouw des huizes.

Ook raakt hun Duitse herdershond "Tippie" in november 1937 zoek. Waarna zij een advertentie plaatsen in de Gooi- en Eemlander. Het is onbekend of "Tippie" ooit is teruggekeerd. Zeker is wel dat er in de jaren 80 wederom een herdershond in dit huis komt wonen.

Na het overlijden van de vrouw des huizes in 1942 blijven twee van hun kinderen in het huis wonen. In 1948 komt echter ook de oudste zoon van de Van Tuyll's te overlijden.

In 1952 vertrekt een zekere W. van Ouderkerk-Brünings vanuit Tilburg naar de woning aan de Soestdijkerstraatweg. De relatie tot de van Tuyll's is onbekend.

Als ook de laatste van Tuyll, Johanna Theodora overlijdt in 1958 is het tijdperk van van Tuyll op de Soestdijkerstraatweg 50 na ongeveer 48 jaar ten einde.

Volgens informele bronnen erft de verzorger van de familie van Tuyll - een juffrouw Kermer - het huis daarna. In de jaren 70 verkoopt zij het huis aan een advocaat die het direct met winst aan de gemeente Hilversum verkoopt. De gemeente heeft plannen om het pand te slopen en een verbindingsweg met het achtergelegen Sportpark aan te leggen. Deze plannen gaan echter al snel in de koelkast.

Juffrouw Kermer mag er zo lang blijven wonen. Na dat zij komt te overlijden komen er via de gemeente andere huurders in.

Ondanks de historische waarde blijft de gemeente Hilversum echter bij de sloopplannen. Nu ten behoeve van sociale huurwoningen. De huurders moeten dus vertrekken. Na een aankondiging in de Laarder Courant van 18 oktober 1990 voor een kunst-, antiek en inboedelveiling verlaat de laatste bewoner - de weledele heer P. Staudenmayer - de woning.

Niet veel later zal het onder verdachte omstandigheden volledig afbranden. Hierna zijn de restanten door de gemeente verkocht aan een bouwonderneming.

Twee jaar later in 1993 verrijst het huidige appartementencomplex hier. In 1999 opent het Amerikaanse NIKE op een steenworp afstand het Europees hoofdkantoor.

Dit is het verhaal van de Soestdijkerstraatweg 50 te Hilversum. Wat is het verhaal van jouw huis?

Bronnen: Delpher, Genealogieonline, Gooi- en Vecht Historisch, Topotijdreis, Wikipedia.